DIT BLOG WORDT VERWIJDERD (tekst gaat deels naar ander blog)
Ik heb een open hart. Ik ben van nature altruïstisch. Maar ik sluit mijn hart voor jou als jij voor misbruik of machtsspelletjes kiest. En voor alle bange Redders, goeroe’s en potentiële geliefden op mijn pad die nu al jarenlang herhaaldelijk hetzelfde proberen: hoe meer jij vanuit jouw zwakte mij wilt controleren of zelfs wilt breken, hoe sterker ik word. Ik kan op en met mezelf ZIJN. Jij niet. Want ik heelde mijzelf en ik heel mezelf telkens opnieuw. Hoe vaak jij mij ook uit mijn kracht wilt halen. De strijd met mij verlies je. Want mijn kracht zit intern. Controle en manipulatie is zwakte. Voelen en helen is kracht.
“The spiritual journey is the unlearning of FEAR and the
acceptance of LOVE“
Echte liefde, niet manipulatie, waarbij je oneerlijk bent in jouw intenties. Dat is geen liefde, dat is misbruik. Want je neemt geen eigen verantwoordelijkheid en je laat anderen niet VRIJ.
“Guido beseft dat het echt voorbij is”
Dat is de zin die mijn intuïtie zegt als ik wakker word (15-5-2020). Ja de plek die jij in mijn hart had, die ben je kwijt. Dan op 19-5 een droom waarin ik met (mijn ex) Paul bijpraat en Guido komt ter sprake. Paul zegt “Maar hij is hier” (tussen ons in). Ik zeg: “Maar hij zegt niets en doet niets. Hij heeft 2 grote kansen gehad en ik ga er helemaal kapot aan. Toen ik oppikte dat hij aan het begin van Corona in het ziekenhuis lag [aan de hartbewaking] heb ik afscheid van hem genomen voor het geval hij zou sterven. Ik heb van hem geen begin en geen afsluiting gehad. Dus ik heb het beëindigd.”
De dag ervoor (18-5) zegt mijn intuïtie: “En toen besefte hij dat hij een fout had gemaakt.” En wat doet hij daarmee? NIETS ! En uiteindelijk verlies ik dan ook niets, behalve eerst mijn hart, veel valse hoop en één grote illusie van een jongeman die niet de stap uit fantasieland naar het echte leven kan zetten. Uiteindelijk heb ik al zonder hem moeten leren leven. En zo zal het ook blijven. Er zal niets beginnen. Er eindigt alleen een grote droom…
Je wilt geen stappen zetten, maar het leven gaat verder…
Guido: Bijna 3 jaar geleden dat we elkaar ontmoetten. En vanavond (25-7-2020) voel ik het: je hebt precies gekregen wat je wilde – zonder ooit een echt begin, maar wel nu met een echt einde – het is voorbij. Het Universum leeft en gaat verder en biedt weer nieuwe kansen. Ik hoop dat bij een nieuwe vrouw op jouw pad je wel de mooie dingen van het leven de moeite waard vindt om door de destructie heen voor te vechten. Maar ik zal die vrouw niet zijn.
Leven is keuzes maken. Mijn hart gaat verder. Je hebt geen idee hoeveel pijn het doet dat je na 3 jaar nog steeds alleen maar spelletjes met mijn hart wilt spelen. Je bent geen tweelingziel: je wilt niet groeien en je doet geen enkele moeite om met mij samen te zijn. Dan laat je me nu eindelijk volledig los. Want ik wil verder. Dus: stop alsjeblieft met (hier) bij mij blijven hangen, terwijl jij nooit een stap gaat zetten en maak de wond niet steeds weer open…
Ik zie het heel simpel en recht door zee: als je om mij geeft moet je dat gewoon kunnen zeggen. Zo niet, dan ben je niet klaar voor de liefde. Echte liefde ghost niet, bencht niet en zwijgt niet…
Thuisgekomen schreef ik dat ik zal huilen als op een dag een man echt om mij geeft. Een tijdje deed hij moeite, maar nooit koos hij echt voor mij. En die frustratie en hartzeer heb ik al bijna 3 jaar gehad (met Guido). En nu enkele maanden later mis ik regelmatig zijn mooie glimlach en al die charmante dingen die hij in het begin deed en zei. Maar die leuke momenten geeft hij haast niet meer aan mij… En weg is de leuke verliefdheid weer. Soms is er nog verbinding, maar er is vooral controle en hartepijn. Weer mag ik niet dichtbij komen. Het is alsof ik steeds op mannen val die mij haast smeken om niet van hen te houden. En er alles voor over hebben om te verbergen wat ze echt – voor mij – voelen. Weer is zichzelf beschermen belangrijker dan echt voor de liefde te durven kiezen. En bij mij het gevoel: weer een man die niet echt om mij geeft. En zo ben ik weer terug bij af…
Misbruik? Ik sta op en ik ga weg
Ik kan tegen afwijzing: 100% nee. Mijn hart breekt in duizend stukken, maar ik kan ‘m helen. Omdat het duidelijk is. Maar het is vreselijk frustrerend als de ander zijn hart en ware gevoelens achter machtspelletjes wil verstoppen. Zodat je d’r “hebt”. Maar ik heb een gave te delen: GROEI. En mijn ziel is hier om jou op weg te helpen om te helen. Niet om mij te bezitten. Als jij mij wilt bezitten, dan sta ik op en ga ik weg. Als jij mijn hart aan jou wil binden door macht of misbruik, dan zet ik jou uit mijn hart, ik sta op en ga weg. Het is niet aan jou te bepalen wie ik ben en welke rol ik in jouw leven speel. Ik heb een vrije plek, zo niet, dan sta ik op en ga ik weg. En hoe vaak mijn hart ook in stukken breekt: ik voel en ik heel. En mijn glimlach komt weer terug. En jij, die liever niets meer voelt, jij zal nooit echt gelukkig zijn, totdat jij het leven weer door jouw aderen laat stromen: voelen en helen. En jij zal nooit liefde vinden totdat jij OPEN met jouw hart in handen voor een ander durft te staan. Ongeacht de uitkomst… Echt leven is risico’s nemen. Waarvoor zijn we anders op aarde?
Liefde is… voor haar kiezen
Dit is hoe liefde echt werkt: OPEN durven zijn en kunnen zeggen hier is mijn hart. Je kan nee zeggen en mijn hart meteen weer terugge-ven. Je kan ja zeggen en jouw hart ook op tafel leggen en samen een nieuwe reis in het leven beginnen… Maar als jij jouw hart niet geeft en mijn hart alleen maar wilt pakken om er misbruik van te maken, dan pak ik het weer terug. Keuzes maken, dat ontbreekt tegenwoordig in de liefde. Maar als ik handig ben “voor ook erbij”, dan ben je mij kwijt. Ik ben of een duidelijke keuze – JA – een prioriteit, maar ik ben absoluut geen optie. Wil je pijn voorkomen met spelletjes, dan loop je de liefde mis… En vergis je niet, die boemerang komt bij jou terug: die pijn die jij wilt ontwijken zal je dubbel zo hard terug krijgen. Zeker als je wel iets voor mij voelt en dit verbergt. Want de keerzijde van de liefde is nu eenmaal de pijn van het verlies. That’s life !
“Wanneer we voor het eerst een emotioneel onbeschikbaar persoon ontmoeten (“foute” man of vrouw), wordt onze band met hem of haar gelegd door hun enerzijds niet consistente, overmatige aandacht, gecombineerd met hun emotionele terugtrekking en onthouding van liefde, aandacht en erkenning.” Bron: FouteMannenEnVrouwen
Weer een man die zichzelf geen liefde gunt
Mijn ogen stralen weer meer, valt mij vanmorgen op, en ik heb weer meer toekomstgevoel. Gisteren opnieuw de banden verbroken met Guido. En dat ga ik ook met A. doen die zegt een vrouw te zoeken, maar keihard wegvlucht als ze dichtbij komt… Hoe kan het dat iemand eerst mijn hart kan raken en het even voelt alsof hij echt om me geeft. Maar dan zit er onder weer een man met een zwaar hart, die zichzelf geen liefde gunt. En daar zit je weer: alles voor niets. Weer kan je niets opbouwen… Dus: als jij niet klaar bent voor de liefde laat haar dan met rust. En wek niet voor jouw ego liefdesgevoelens in haar op. Om haar vervolgens keer op keer te dumpen, wanneer jij te bang wordt, omdat je het helemaal niet aan-kan: een vrouw die echt om jou geeft. Want tussen jou en haar staat nog oude pijn: je hebt nog steeds niet verwerkt dat zij jou verliet. En je hebt nog steeds niet geleerd door het verwerkingsproces heen te gaan, om van daaruit (meer) van jezelf te leren houden, en daarna ècht klaar te zijn voor een nieuwe start. Dat is het moment dat je pas toenadering tot een nieuwe vrouw zoekt. Dus denk eerst goed na voordat je met haar gevoelens speelt. Ze verdient een man die klaar is voor de liefde en die ècht om haar kan geven. En kan je dat niet bieden, ga niet haar hart voor je winnen en laat haar met rust.
Jij bent net als ik een geparentificeerd kind *
Dus dat is de overeenkomst op diep niveau: jij moest er meer voor jouw ouder zijn, dan jouw ouder er voor jou was. Jij met jouw moeder (jouw vader was er niet meer) en ik met mijn vader (mijn moeder was er niet meer). En dat liet een gat na.* Maar ik kan liefde geven tot op zekere hoogte. Ik ga geen gat vullen. Dat is niet mijn taak. En daar help ik jou ook niet mee. Ik zou jou daarmee jouw groei ont-nemen en ik verlies daarbij het meest kostbare: meZelf. Als kind is mij die grens niet geleerd. Omdat mijn vader ook emotioneel misbruik had geleerd (van een moeder die seksueel misbruikt was) en daardoor vrijwel al mijn grenzen overschreed. Ik heb zelf de cirkel van misbruik doorbroken. Als hij mij riep moest ik komen. En hij nam, en hij nam en hij nam… Maar nu als volwassene: ik heb voor de liefde gestaan èn ik heb voor mezelf gestaan. En daar ben ik trots op. Ik ben liefde èn ik heb grenzen. En als ik die bewuste grens voel, waar jij wilt dat ik mijn plek verlaat om jou alles te geven wat jij nodig hebt, dan sta ik op en ga ik weg. Wat ik als kind niet kon, maar NU wel.
En jij? Jij bent geen kind meer en als volwassene heb je te leren de cirkel van destructie te doorbreken. Dat jij er allereerst voor jezelf leert te zijn. Dat je liefde voor jezelf leert ontwikkelen. En niet iemand anders “als een (verloren) ouder” op die plek zet die jij nu voor jezelf hoort in te nemen. Daar in dat gat wat jij voelt – met de oude pijn van het gemis van een echte ouder, gekoppeld aan het verlies van die vrouw… – daar begint jouw GROEI.
Liefde is vertrouwen… En deze mannen vertrouwen vrouwen (hun hart) niet (toe). Triest ! Het komt altijd weer terug op de 1e vrouw die hun hart brak… Toen hij over haar vertelde kon ik dat ook merken. En het niet helen van die oude wond dat staat NU tussen hem en mij, en hem en elke vrouw voor en na mij (en hetzelfde geldt voor Guido). Dit valt me elke keer weer op. En dit geeft onnodig hartzeer en nooit een echte nieuwe kans op nieuw liefdesgeluk….
Ik moet verder en ik ga verder
“Next!” zeggen ze dan in de singlewereld. Maar ik ben niet iemand die makkelijk van de één naar de ander gaat. Als mijn hart kiest, dan kiest mijn hart ook echt voor iemand. Maar het is weer geen volledig ja, dus is het nee. Ik moet verder en ik ga verder. Mijn leven draait om mijn hart volgen. En ik kan goed alleen zijn, maar ik wil een soul-mate in mijn leven. Guido was dat voor mij. En ondanks wat hij voor mij voelt en de verwarring waarin hij zichzelf vasthoudt: hij heeft mij geghost. En blijft zwijgen. En de afgelopen maanden had ik mijn hart op “Guido2” gezet, maar hij verstopt zijn hart meer en meer en heeft niet voor mij gekozen: hij heeft mij gebenched. Ik ben klaar met deze moderne liefdeloze “mannen” mentaliteit, ook in de apps e.d. Ik ben geen wegwerpartikel. Ik ben een mens van vlees en bloed en wil ik iemand in mijn leven die bij mij past en die niet slechts een fantasie of surrogaat-liefde wil, maar die ook echt z’n hart durft te openen. Dus ga ik nu voor serieuze relatiebemiddeling. Ik verdien iemand die echt om mij geeft en voor mij KIEST.
Ik wacht niet meer
12-8-2020 Ik werd wakker met een mooie droom… Ik zag jouw naam (A.) in mooie zilveren sierletters op een huis geschreven en toen ik omhoog keek zag ik jou: het was jouw huis. En toen keek jij uit het raam en zag mij en wij zwaaiden naar elkaar. Daarna verliet je het huis om (vanaf de overkant) vastberaden naar mij toe te lopen…
Er zijn 2 personen en 2 open harten voor nodig – die durven dromen en weer durven vertrouwen – om een droom waar te maken… Maar ik wacht niet meer. Ja de droom is mooi, maar de realiteit geeft mij déjà vu gevoelens: weer niet eerlijk durven ZIJN, weer liever verstoppertje spelen, vasthouden aan oude negativiteit en de keuze van controle boven liefde. Ja de droom is er en de mooie verbinding op dieper niveau ook. Maar zij die zo bang zijn voor de pijn – en ironisch genoeg daardoor juist in pijn van oude negativiteit blijven vastzitten – zullen nooit echt voor liefde en geluk durven gaan. Dus wat jij ook voor mij voelt en niet (aan) durft toe te geven en wat ik ook voor jou voel:
ik wacht niet meer. Het hart is “ja” of het hart is “nee”. Het hart kent geen opties. Als jij er niet met een open hart voor gaat, dan ben jij niet de persoon voor mij en ga ik verder.
“Deze 2 mannen [Guido en A.R.] verstoren mijn energieveld en mijn hogere gaven vanuit mijn intuïtie.” Dat komt omdat ze niet eerlijk zijn. Dat komt omdat ze nog steeds gericht zijn op alleen maar nemen en de liefde niet begrijpen… Vanuit de ego uitreiken. En geen transforma-tie maken. Bang zijn om kwijt te raken wat ze denken te “hebben” en nog niet wetend dat daar een grotere rijkdom voor terug komt. Van ego naar ziel: van rups naar vlinder, als je durft te vliegen…
NB: Ik schrijf vanuit mijn ontwikkeling en dit is geen uitnodiging om berichten te ontvangen (van singles zoals Davy, zie VolgWegZiel) die misleidend spiritueel zijn, met als uiteindelijke doel om eenzaamheid via mij te willen “fixen”. Ik sta voor ware heling en verwacht van jou dat jij eigen verantwoordelijkheid voor jouw leven neemt. Kan/wil je dat niet, dan heb ik geen behoefte aan een bericht van jou, en/of ben jij voor mij een wildvreemde en wanhopig zoekende die via mij als spirituele vrouw wil “leven”, ga alsjeblieft naar een datingsite.
© Eva Pieters (augustus – oktober 2022)
Laatste update: 26-10-2022. Opmaak wordt nog aangepast.
Nieuwe titel (oude was: “Als je niet klaar bent voor de liefde, laat haar met rust”)
* Ik schrijf dit eerst vanuit A., daarnaast Guido. “En dat geldt ook voor Hylke Bonnema…” voegt mijn intuïtie toe (8-8-2020)
Reageren op dit blog? Helaas ontvang ik teveel hardnekkige spam, met als enige doel om bij deze site te kunnen inbreken, dus staat de reactieknop voortaan uit. Stuur mij een bericht via de slotpagina
Heel jezelf, dan laat je anderen ook HEEL