Transformatie: de vrije vrouw

DIT BLOG IS ONDER CONSTRUCTIE. Laatste update: 7-3-2024

 

Be aware of your inner voice and follow it, even though most of
the time it will tell you
the most uncomfortable path to choose.

(Glenn Close)

 

transformatie

 

Transformatie: de vrije vrouw 

Hier hoor ik nu te ZIJN
Op dit punt in mijn leven
Aan de ene kant sta jij
Maar ik kan niet meer achteruit

Het leven opende voor mij
Een nieuwe reis om te gaan
Ik bood eerst hevig weerstand
Maar de reis was al begonnen

En sloot de deur achter mij
Ik kon alleen meebewegen
En daar aan de andere kant
Wacht een verbinding, zo diep

Hier hoor ik nu te ZIJN
Op dit punt van overgave
Maar al is hij steeds heel dichtbij
Pijn staat tussen ons samenzijn

En te midden van de chaos
Van wat jij nog wilt van mij
En wat hij zoekt in Drama
Vind ik het rustpunt in mij

Altijd vooruit bewegen
Vrij vanuit het hart en daardoor
Tegen alle verwachting in
Leef ik telkens weer wat ik voel

Hier hoor ik nu te ZIJN
Op dit punt van transformatie
De vrije vrouw in mij
Kiest haar pad in het leven

© Eva Pieters (januari 2018)

 

Titel n.a.v. “de vrije vrouw” intuïtieve droom die ik op 21-12-2017 had (zie het blog TotdatWaarheidZichtbaar) en alle ontwikkelingen die daaruit volgden en nog zullen volgen… “De vrije vrouw” is een natuur-lijke spirituele transformatie, die de afgelopen weken in mij is losge-komen (mede n.a.v. uit de onnatuurlijke stilstand komen d.m.v. Neurofeedback, waarin ik sinds 20-4-2012 was vastgezet, als een vlinder die niet meer mocht vliegen, maar voor behoeften van spiri-tuele narcisten geclaimd moest worden). Dit leidt mij weer verder op mijn unieke pad. Waarbij ik altijd mijn innerlijke gevoel, en dus mijn hart volg, die mij begeleidt op mijn WegVanTransformatie

 

“If we don’t GROW, we aren’t really LIVING” **

De man die mijn hart gestolen heeft en mij op diep niveau heeft geraakt, waardoor we dieper verbonden zijn geraakt dan ik met mijn (ex) man had, kan de stap niet zetten naar echt contact. Met alles wat ik meegemaakt en geleerd heb in mijn leven, is leven in angst en stilstand geen optie voor mij. De hele wereld ligt NU open. Als de deur achter mij niet meer past en heeft te sluiten en de deur voor mij uit veiligheid weigert open te gaan, en ja geen echt ja wordt, dan ga ik verder. En pak ik na de emigratiebeurs de knapzak en ga weg uit dit land. Moe van de stilstand hier. Altijd kiezen voor angst. Niet durven loslaten, niet durven voelen en helen. Dit land is letterlijk een hol-land geworden. Staren en hangen op social media en zo passief “leven” via anderen. In plaats van verder te groeien en zelf iets met hun leven en talenten te doen. Land wat mijn moeder al het leven heeft gekost. Maar ik kies voor LEVEN. En dat betekent keuzes maken en door angsten heen uitdagingen durven aangaan. Leven is groei. Zonder moed geen leven.

 

Ik ben meer dan een foto op social media…

In de Neurofeedback van 24-1-2018 kwam naar voren dat Guido van mij houdt. Maar al zijn de signalen er wekenlang volop, vanwege het nalaten van actie betwijfel ik dit nu. Want als je werkelijk van iemand houdt – en zelfs weet dat die ander van jou houdt ! – waarom zou je dan geen actie ondernemen? Echte liefde is durven uitreiken en risico’s nemen. En vanmorgen droomde ik dat je weer op afstand te ver ging om op mijn knoppen te drukken voor jouw plezier en “levensvinvulling”, maar zonder rekening te houden met mij. En in de droom zei ik “Ik stap er uit” : uit jouw fantasiedroom, die je niet in echt omzet. En daarna weer energiewerk met je gedaan.  Ik ben meer dan een foto op social media. Ik ben een mens van vlees en bloed. En ik had vanavond ècht bij je kunnen zijn. Maar jij durft niet… Je staat je eigen geluk in de weg. En inderdaad zoals een vriend van mijn (ex-)man zei – als dit de uitkomst is, dan is dit een verhaal van louter verliezers. Als dit het is en ook zo blijft, zonder ontwikkeling, had ik je liever nooit ontmoet… 

 

VANAF HIER WORDT DIT BLOG NOG VERDER HERSCHREVEN:

Transformatie is: trust the process…

Ik weet dat als mensen mijn situatie van de afgelopen weken horen ze mij voor gek zouden verklaren. Hoe kan je een huwelijk van bijna 24 jaar “zomaar” opgeven? Hoe kan je zo’n lieve man “zomaar” “aan de kant zetten”? En dat voor een potentiële lover, die zich inmiddels van je teruggetrokken heeft, en je wegduwt met een nee (vanuit de ego-weerstand, dus geen zuiver nee). Maar ik volg mijn innerlijke radar, die weet de weg. Al lijkt die weg weleens heel onlogisch en gevaarlijk voor de buitenwereld. Vooral als je “zekerheden” opgeeft. Ook mijn (ex-)man vraagt mij dit vertwijfeld: “Wat is er gebeurd?” Ik zeg: “Het leven”. Als Juan mij die vrijdag ervoor niet ontslagen had, als ik niet in het weekend mijn cv weer actief op de Nationale Vacaturebank had gezet, als Cindy niet mij er uit gepikt had en gebeld had, als Guido niet door de recruiter naar dit bedrijf gehaald was… Dan had ik hem niet ontmoet… Ik wist het in december toen ik hem (als energetisch tegenwicht, om het rustiger te krijgen, antwoorden te krijgen…) op Linkedin had uitgenodigd en ik zijn profielfoto zag: ik ben verliefd op hem. Omdat zowel mijn (ex-)man als ik een goede “zendmast” hebben, en er telepathisch al van alles ontwikkelde onderling, moest ik het hem wel vertellen, op de eerste kerstdag. Door alles heen is/was het moeilijk, maar iets in mij blijft/bleef toch geloven. Dat dit het pad is voor elk van ons. Ik kon niet na alles wat ik al voelde en energetisch/emotioneel had ontwikkeld met Guido, in een leugen leven en doen alsof ik nog volledig van mijn (ex-)man hield. Dus op een dag voelde ik: nu is het tijd om te zeggen. En dus gaan we scheiden. En de transformatie gaat verder. Het gaat nog met de nodige worstelingen van alle kanten. Maar wat ik in december terwijl ik tijdelijk in Tilburg werkte voelde, blijft mijn leidraad hierin: it’s meant to be. Ik heb de signalen gevoeld en ook via het natuurlijke universum ontvangen. En als we het tegenhouden dan zijn er in elk geval 2 van de 3 ongelukkig. En uiteindelijk geloof ik heel sterk dat dit tot de transformatie van alle 3 leidt. Het is duiken in een situatie waar je de uitkomst nog niet exact van weet. Het is: trust the process…

 

Maar als ja geen echt ja wordt, dan stopt het proces

En is het dus nee… De uitkomst is: “Liefde” is voor jou alleen maar “verlangen om te verlangen”. Jij droomt, je denkt, je stalkt, maar je gaat nooit handelen. Je durft niet voor echte liefde te gaan. Veel te bang. Je kiest voor vastzitten in negativiteit. Je gelooft niet meer in liefde, dat is duidelijk. Je sluit de poort, uit angst voor kwetsing… The Selfulfilling Prophecy: bang dat je de ander kwijt raakt en die raak je dan ook kwijt. Want dat is wat jij (onbewust) ook wilt. Je kiest voor ongeluk. En dat is dan ook jouw deel. Dat had ik graag van te voren geweten, voordat ik mijn hart verloor aan jou… Als ja geen echt ja wordt, dan kies ik voor nee en ik zal jou moeten loslaten. Anders ga
ik hier kapot aan. Jij liegt en stalkt liever dan dat je jouw droom – inmiddels ook mijn droom – werkelijkheid wilt maken. En terwijl jij jouw fantasiefeestje uitleeft, huil ik regelmatig wanneer jij eindelijk echt contact opneemt en dit een echte relatie wordt i.p.v. alleen fantasie… “Verwachting die wordt uitgesteld maakt het hart ziek.”
Je kan nog niet eens een bericht sturen om toe te geven dat je (wat vanaf het begin al duidelijk was) wel degelijk iets voor mij voelt. Want ja, dàn wordt het echt… Je kan nog niet eens op een uitnodigingsknop van social media drukken, omdat je weet dat je dan zegt: ja ik wil. Jij kiest voor “lekker veilig…” Ik kies voor echt leven en dromen waarma-ken. Dat was het dan. Stilstand is nee. Tijd om verder te gaan…

 

Groei, dat was de Vrije Vrouw droom. Maar nu zit ik vast. In jouw stilstand. Liegen is één. Vasthouden aan een leugen is erger en geeft onnodige wonden. Er zijn 2 maanden voorbij. Verloren tijd die nooit meer terugkomt… Tweestrijd betekent: kiezen. Of hart of hoofd. Hart is risico’s durven nemen. Hoofd is ego, (doem)denken. Ik geloof dat als je echt iets wilt, vanuit je hart, dan onderneem je actie. Maar ik ga niet wachten op wat niet komt. Ik ga geen strijd en geen narcistische spelletjes aan. Ik kies liefde. Kort of lang, als je echt iets wil vanuit je hart zijn er geen obstakels. Hij kiest ongeluk. Ik heb te accepteren dat jij niet wilt groeien. Mijn ja staat nog, maar het doet vreselijk pijn, omdat er niets gebeurd. Omdat het geen echte relatie wordt. Omdat jij die veilige keuze hebt gemaakt en daarmee voor ons beiden hebt beslist. Omdat ik daardoor mijn hart niet kan volgen, ben ik niet gelukkig. Dus laat me van je houden of laat me gaan…

 

Bindingsangst is “veiligheid” stellen boven geluk

Als ik op de emigratiebeurs loop zie ik leuke baanopties, maar is mij ook weer heel duidelijk: “Ik wil een toekomst met Guido”. En kort of lang, die ontzeg jij mij. En jezelf. Waarom krijg ik geen bericht? Waarom ben ik het niet waard om een echte relatie mee te beginnen?
(Of eigenlijk is de vraag: waarom vind jij jezelf geen echte relatie en geluk waard?) Want dat zeg je elke dag opnieuw. Door niets te zeg-gen. En ik denk niet dat jij beseft hoeveel pijn dat doet… Maar als ja geen echt ja wordt, dan is het nee en dwing jij mij tot verder gaan zonder jou. Al voel ik heel duidelijk wel steeds ook ja van jouw kant. En juist dat maakt dat ik niet verder kan gaan. Maar de stap naar een echte relatie die zet jij maar niet… En ik ben moe van het wachten. Want dit verdien ik niet. En toen was “het sprookje” voorbij voordat het ook maar ooit de kans heeft gehad om te beginnen en was er ineens bindingsangst. Eindeloze weerstand die niet doorbroken wordt. Continue beren op de weg. En als je lang genoeg kijkt zie je er vast wel één. Maar gewoon je hart volgen en in het diepe duiken is er niet bij. Ja ik merk het steeds weer: veel mensen zijn bang voor geluk !
Zijn bril zwart gekleurd door een verleden waar ik niets mee te maken heb. Maar mijn hart met echte liefde krijgt geen ruimte…

 

Liefdesbang Ergens onderweg naar nu, is het hart gewond geraakt, heeft het door alle ervaringen, heel veel littekens gemaakt. Toch verlangd het hart naar liefde, weet hoe mooi het ook kan zijn, maar het durft zich niet meer te geven, want het herinnert zich ook de pijn. Het waarschuwt voor elke ervaring, de bevestiging duurt vaak niet lang, en zo blijft het veilig en alleen, want het is liefdesbang.
(Hein Pragt – Bron: www.heinpragt.com – LiefdeEnBindingsangst)

 

Leave, Change or Accept. All else is madness.

Regelmatig denk in deze situatie aan deze tekst van Eckhart Tolle: “When you complain, you make yourself a victim. Leave the situation, change the situation, or accept it. All else is madness.” Leave: lukt me telkens weer niet. Zo raakte ik recentelijk fysiek erg van slag, totdat ik het blok op LinkedIn weer ophief. En we zijn terug bij de tweeling-zielverbinding. Change: al vaak genoeg gedaan. Accept: ja tot op zekere hoogte. Omdat ik in de realiteit wil leven en een echte relatie wil – die maar niet komt omdat de ander vastzit en zichzelf verstopt – ging ik dan weer naar Change… Wellicht is het acceptatie in het volledige. Alleen als dat is: ik houd van een man, die ook van mij houdt, maar die dit vanuit zijn ego nu wil ontkennen en de boot afhoudt, en tegelijk intuïtief nu wetende dat onze tijd samen wellicht niet lang zal zijn, dan vind ik het universum best wel wrang. En had ik je liever nooit ontmoet… Wat zo mooi had kunnen zijn wordt daarmee één van de zwaarste uitdagingen in mijn leven. We zijn zo dichtbij en tegelijk zo ver weg: ik geloof in groei en volg mijn hart, bij alles wat ik doe, maar jij zit vast in een innerlijke tweestrijd. Je stalkt, maar dat accepteer ik niet. Want dat is stilstand en eronder zit een diepere wens verborgen… En die heeft naar een volwassen stap gezet te worden (Change or Leave). Iemand die echt om mij geeft gaat een echte relatie met mij aan of gunt mij op z’n minst closure. Mijn hart begrijpt niet waarom twee mensen die van elkaar houden niet bij elkaar kunnen zijn. En dus ga ik dan weer snel naar Change.*** En daar houd ik mezelf nu in tegen. Accept: en daar kan ik dan weer vrede in mezelf voelen. Tijdelijk. Want vanuit mijn hart wil ik anders… En tegelijk heb ik te accepteren dat het is zoals het is. Er is een diepe spirituele band en die is er met een reden en gaat niet weg. En de rest ligt niet in mijn handen. If it’s meant to be, it will be…

 

Stop met verstoppertje spelen, Guido, met wat jij en ik allang weten. Stop met mijn nachtritme verstoren, terwijl ik overdag fit heb te zijn om te kunnen presteren (op mijn werk). Zet al dat staren en denken eens om in volwassen stappen. Ik ben wel de laatste voor wie jij iets kan verbergen. Ik pik alles van jou richting mij op. Dag en nacht. Vooral sinds begin november vorig jaar. Wij zijn met een reden op elkaars pad terechtgekomen en ik voel wat jij werkelijk voelt.

En als je besluit te vluchten? Draai je dan om en laat mij volledig los, zodat ik ook niets meer van je oppik, en kijk nooit meer om. Zodat ik eindelijk verder kan gaan: met òf zonder jou. Maar niet deze gekma-kende verwarring. Een droom maak je waar of laat je los. Dus kies. 

 

© Eva Pieters (januari – maart 2018)

DIT BLOG IS ONDER CONSTRUCTIE. Laatste update: 7-3-2024.
Blog heeft een nieuwe titel (oude was: “Leven is groei”)

** Citaat van Gail Sheehy

*** Ik besef: vóór 20-4-2012 kon ik vanuit mijn geheelde wonden vaak nog met Mindfulness ogen kijken naar mensen die (nog) vastzaten in hun ontwikkeling. Totdat één destructieve vrouw mij vanuit haar ongeheelde wonden besloot te mishandelen. Toen was mijn leven ineens niet meer veilig. En ging ik eerder in Change… 

 

Reageren op dit blog? Helaas ontvang ik teveel hardnekkige spam, met als enige doel om bij deze site te kunnen inbreken, dus staat de reactieknop voortaan uit. Stuur mij een bericht via de slotpagina

 

Ik geloof niet in angst. Ik geloof in levenskracht !

Ik geloof in transformatie, in ware heling, want ik ben zelf die reis aangegaan en ik blijf er voor gaan. Ik geloof in de reis uit het hoofd – en alle waanideeën die daar ronddwalen – terug naar het lichaam:
de plek waar je thuiskomt. En waar je rust, vrede en geluk vindt.

Dit bericht is geplaatst in bewustzijn, hooggevoeligheid, leven in het NU, mindfulness, transformatie, vrijheid. Bookmark de permalink.

Reacties zijn gesloten.