“Ik trek aan mensen”, zeg jij, alsof het zielig voor jou is… En ze trapten er in. Ik niet. Jij gaat te ver. En dat weet je. Maar je bent niet van plan om dat ooit af te leren. De Narcist, die puur een relatie met mij wil om via mij te “leven”. Ik heb jou dan ook achter mij gelaten. Helaas zijn de mensen om jou heen enablers.* “Mario heeft de mensen van de groep verantwoordelijk gemaakt voor haar geluk.” En dat heeft energetische gevolgen. Bij mij op de meridianen. Dit is mijn lichaam en mijn leven. Ik bepaal de grenzen. Jij komt mijn leven niet in. En vandaag (20-6-2020) verbreek ik de banden met jou en leg het op jouw bord terug, wat bij jou hoort.
Jouw leven = jouw verantwoordelijkheid.
Blog is deels herschreven. Laatste update: 25 maart 2024
Op het moment dat je DENKT iets nodig te hebben van iemand anders, ben je vergeten wie je bent…
(Jeru Kabbal)
“Je hebt me niet”
Dit zeg ik in een droom tegen een vrouw – die ik vorig jaar bij een cursus Familieopstellingen leerde kennen – die aan het stuur naast me in de auto zit. Ik beeld het uit door een voorwerp op te pakken, dat je een voorwerp hebt en niet een mens. En ook door haar en iemand anders even kort vast te pakken, met de boodschap: “Al houd je iemand stevig vast, dan nog heb je die persoon niet.” (Droom 3-4-2014) Bezitterige mensen komen sinds vorig jaar heftig op mijn pad. Er is geen ruimte voor mijn inbreng. Ik moet het “lieve”, afhankelijke meisje zijn, die haar continue steunt of zich als hulpeloos schaap laat opvangen. Co-dependency: samen klein en afhankelijk blijven. Liefde van buiten boven alles van binnen stellen. De spiegel van groei wordt hardnekkig geweigerd. Mijn gevoelens tellen niet. Wie ik ben of wat ik wil wordt steeds genegeerd of aan de kant geschoven. Ze willen geen volwassen relatie opbouwen, maar “het meisje” in mij “hebben”. Wat onmogelijk is, want eigenlijk zoeken ze zichzelf via mij, en hebben hun innerlijke kind op mij geprojecteerd. Zolang ze dat niet inzien, blijven ze aan deze wanhopige illusie vasthouden…
Daar word ik niet gelukkig van. Dus zeg ik nee en ga weg.
Mijn hart beslist in vrijheid
Laat me vrij. Laat mij gewoon mezelf zijn.
Maar ik besef: mijn gewoon is voor jou niet gewoon.
Jij bent gewend te besturen wie een ander is.
En ik wil spontaan kunnen bewegen in contact.
Soms ben ik wie jij wilt dat ik ben en soms niet…
Ik zal daarin altijd mijn eigen weg gaan
Omdat ik niet leef naar de mensen op mijn pad
Maar wat mijn hart mij leidt te doen of te laten
Dat is een weg, die ken jij kennelijk nog niet.
Jij kent de weg van veilig samen op één plek blijven
Ook al kost dat iemands autonomie en eigen wil
Voor het hogere doel offer je jezelf met z’n allen op
Die weg ging ik ooit en zo kan ik niet meer leven
Want te leven naar een vooraf vastgesteld beeld
Die mensen voor het algemene goed hebben bedacht
Is als gevangenschap voor mijn vrije hart
Ik kan dan niet bewegen naar gevoel.
Naar wat er op mijn pad komt, en ervaren
Wat het met mij doet, en wat ik ermee wil
En het leven zo als een avontuur beleven!
Dus vraag ik: laat me vrij. Vanuit het diepste in mij.
Maar ik besef: wat ik van jou vraag ken jij nog niet
Jij hebt juist nog veilige verwachtingen nodig
Terwijl mij het nu pijn doet daar naar te leven
Het is oké: hier scheiden duidelijk onze wegen.
Jouw pad is niet voor mij en mijn pad is niet voor jou.
Ik loop alleen verder, al begrijp jij niets meer van mij
Ik kies voor de ruimte die vóór mij ligt en ik ben VRIJ
© Eva Pieters (mei 2014)
N.a.v. een vrouw die ik bij een cursus Familieopstellingen ontmoette, en eerdere narcistische vrouwen die op mijn pad kwamen, en die mij niet vrij wilden laten en die ik daarom achter mij gelaten heb.
“It’s your story, what do I got to do with it?” (Byron Katie)
Terugkerend beland ik in het dramaverhaal van narcistische vrouwen, doordat ze een relatie met mij willen forceren. Mijn plek is dat ik emotioneel gevangen wordt gezet in háár behoeften. Telkens als ik zo’n vrouw ontmoet en het mij weer onmogelijk wordt gemaakt om ook vrij en gelukkig in de relatie met haar te zijn, omdat zij veel-eisend en dominant is, breek ik de relatie af. Ja “soms moet je afscheid nemen van iets of van iemand om te voorkomen dat je afscheid neemt van jezelf…” Ze kunnen deelnemen aan een cursus waar persoonlijke ontwikkeling deel van uit maakt. Ze kunnen een “heler” zijn. Ze kunnen al een stuk op weg zijn op het pad van groei. En dan komen ze bij een groot struikelblok op hun pad: de angst om haar eigen schaduwdeel onder ogen te zien en te helen. En deze wordt daarom maanden- en soms jarenlang en soms een leven lang op anderen geprojecteerd. Zij is dan “goed” en de ander is “slecht” of “ziek”. Zo kan ze even aan haar innerlijke nachtmerrie ontsnappen.
Maar groeien zal ze zo niet… En dat wil ze ook niet. Ze is een Narcist. De wereld om haar heen mag al haar lasten dragen. Zij doet het niet. Ook al hebben zij daar last van. Dat interesseert haar niet. Ze geeft de cirkel van misbruik die ze met (één van) haar ouders had door in haar relaties, omdat ze niet voor bewustzijn en allereerst vrijheid voor haarzelf (van oude wonden) wil kiezen. De vrouw die alle capaciteiten in huis heeft om te ontwikkelen staat STIL, speelt slachtoffer en eist alle aandacht van buiten op! Maar jij weet en kan beter.
Een wereld vol narcisme: zonder grenzen en respect
Wat voor wereld leven wij tegenwoordig in: er is teveel drammerig-heid. Zin door drijven ten koste van anderen. Niet open staan voor wat een ander wil of niet wil. Zou fijn zijn als er weer meer ruimte aan elkaar gegeven kon worden. Ik snak er naar. Teveel mensen op mijn pad die blijven hangen en drammen, terwijl ik allang nee gezegd heb.
Respect, waar is het gebleven?
Iedereen draagt zijn eigen lot (Familieopstellingen)
Nee zeggen is trouw blijven aan jezelf en jouw waarden. Dàt is alles wat ik wil. De verhalen eromheen creëren de “slachtoffers” zelf, om hun oude pijn te ontwijken… Emotionele afhankelijke mensen maken het leven gecompliceerder dan het is. Ze hebben de stap naar volwas-sen liefhebben nog niet gemaakt. Deze vrouwen (of mannen) leggen een niet-vrijblijvende taak in handen van anderen: om van hen te moeten houden. Terwijl hùn eigen taak juist is om de buitenwereld
los te laten en te leren allereerst van zichzelf te houden en aan zichzelf te geven wat ze nodig hebben. Dan zijn ze ook niet meer zo afhankelijk van liefde en aandacht van buiten en hebben ze afwijzing leren verdragen. Want als je jeZelf leert accepteren, hoef je het ook niet steeds buiten jezelf neer te leggen. Hoe vaak je het ook bij mij neerlegt: ik ga niet mee met jouw (emotie)verhaal, simpelweg omdat het JOUW verantwoordelijkheid is. En ik leg het weer bij jou terug.
Telkens weer wilde ik het goede voor zowel haar als mij. Ze corrigeer-de mij: ik had anders te zijn, volgens haar beeld, maar ten koste van wie ik ben. En het goede wat ik gaf sloeg ze zo uit haar handen stuk… Ze kan (nog) niet ontvangen. Ze ziet het nog niet objectief. Ze zit vast in haar eigen verhaal van ongeluk. Alleen zij kan zichzelf bevrijden.
Ik draai me om en ga mijn eigen weg.
Ze is slachtoffer, DENKT ze
Mario zat in mijn groep van de cursus Familieopstellingen (2013) samen met nog een man en nog een vrouw: Josje. Ook haar lichaam gaf haar signalen dat haar grenzen werden overschreden (buikpijn). Ze wist dat deze vrouw niet goed voor haar was, maar zij luisterde eerst wel en later niet naar haar intuïtie en ik hoorde dat ze ziek was. Huidziekte betekent grensoverschrijding in jouw leven.** Zij was er dan ook niet bij toen Mario en ik de eerste keer oefenden. We zaten op de bank toen ze mij vertelde dat ze te ver ging met mensen en als zij dat deed moest ik stop zeggen. Mijn alarmbellen gingen af en ik dacht: “Oh mijn God, ik heb er weer één…” Een Narcist die niet voor zichzelf zorgt en haar taak in mijn handen wil leggen. En ik merkte in de oefening die wij deden dat zij nog haar schaduwdeel had te omarmen: de dominante moeder. Ondertussen was dit deel actief en trok haar aandacht door afwijzing van buiten te creëren. Want die man in onze groep die ging na les 1 al weg. Waarom? Ze gaf hem een taak: de vader waar zij eindelijk op kon steunen…
Iedereen moest ook weggaan. Dat was de spiegel van GROEI.
“Wat heeft die man (die in mijn groep zat) een spijt gehad dat hij aan die opleiding was begonnen…” Dat pik ik vandaag (24-3-2024) heel sterk op. Want energetisch is hij – en ik – al jarenlang niet vrij van haar. Dus zal ik opnieuw de banden verbreken met Mario in 2024 (11 jaar later!), omdat zij de groeiles nog steeds niet oppakt…
Doe alles voor mij
Als iemand je vraagt: doe dit, doe dat
Wees degene die ik wil dat jij bent
Dan maak je mij gelukkig…
Wat doe je dan? Wat doe je dan?
Als iemand je vraagt: zeg dit, zeg dat
Geef mij alles wat ik wil hebben
Want dat heb ik zó nodig van je…
Wat zeg je dan? Wat zeg je dan?
Als iemand vraagt en vraagt…
Dan zeg je uiteindelijk niets meer
Omdat er geen ruimte is
voor de persoon die jij werkelijk bent
© Eva Pieters (2011) ***
“Ze is JALOERS op de stappen die jij allemaal zet”
Nou, dan weet je precies wat datgene is wat jij graag wilt in jouw leven: ontwikkeling. Maar daarvoor heb je innerlijke motivatie nodig. Dat is mijn drijfkracht. Passie alleen is niet voldoende en inzichten zijn het begin voor innerlijk WERK. Stap uit de co-dependency en volg jouw eigen pad. Geen goeroe. Geen tantra. Geen spiritueel escapisme meer die jou van jouw binnenwereld afleidt. Geen Redders die jouw ontwikkeling tegenhouden, maar vertrouwen op jezelf en jouw gevoel/intuïtie. Jouw eigen pad volgen, van binnenuit en echte, pure hulp zonder ego/goeroe belangen dat heeft jouw lichaam nodig. Cranio-sacrale therapie zal (de baby in) jou verder helpen. Aan jou of jij de moed hebt om (helemaal) voor jou eigen pad te gaan…
IK WENS JE WARE HELING
© Eva Pieters (april 2014 – december 2015; revisie 2024)
* enabler = “a person who encourages or enables negative or self-destructive behaviour in another”
** Zoals ik in 2011 hevige eczeem kreeg over heel mijn lichaam, doordat op afstand mijn grenzen werden overschreden, omdat zij mij wilde(n) hebben (hekserij m.o.i. door Clementine – Stichting LifeJoy)
*** Gedicht geschreven circa 2011. N.a.v. Ada, die een narcistische relatie met mij aanging en mij vastzette in een angstige houdgreep, om te voorkomen dat ik van haar wegging. Het kostte mij tijd om dit in te zien en echt los te komen. Maar achteraf was dit mijn eerste waardevolle les over narcistische relaties, die mij veel geleerd heeft.
Dit blog is voor alle vrouwen en mannen die een narcistische relatie met mij willen. De titel is een zin die ik bedacht heb in de tijd dat ik de narcistische relatie met mijn vader verwerkte.
Blog is deels herschreven. O.a. is aan alinea “Ze is slachtoffer, DENKT ze” tekst toegevoegd. En nieuwe alinea “Ze is JALOERS op de stappen die jij allemaal zet”. Laatste update: 25 maart 2024
Reageren op dit blog? Helaas ontvang ik teveel hardnekkige spam, met als enige doel om bij deze site te kunnen inbreken, dus staat de reactieknop voortaan uit. Stuur mij een bericht via de slotpagina
Machtgrensbewaker: Heel jezelf, dan laat je anderen ook HEEL
Ik ben voor een respectvolle(re) wereld. Voor eigen verantwoorde-lijkheid nemen. Voor ontwikkeling en tegen alle (ook verborgen) vormen van destructie. Met name tegen co-dependency en alle vormen van afhankelijkheid en narcistische mishandeling, waarin je een ander en/of elkaar uit angst tegenhoudt in groei en dus in LEVEN.