Bekende gevangenschap voelt vaak vertrouwder aan
dan onbekende vrijheid…
(Erik van Zuydam)
Vrijheid of gevangenschap? Wat kies jij?
Eigen verantwoordelijkheid nemen en een eigen wil en daardoor zeggenschap over jouw eigen leven hebben? Of als een gevangene “leven” in verstrengelde armen, die beweren jou “liefde” te geven, maar als prijs daarvoor jouw eigen ziel wegdrukken (psychopathie)? Toen ik 4 jaar was en telkens bij mijn vader op schoot had te komen om hem na de dood van mijn moeder te moeten troosten, kon ik nog niet vrij kiezen. Ik belandde in armen die mij helemaal niet troostten, maar die met zijn enorme verdriet en oude onvervulde behoeften mijn gevoel en mijn innerlijk wegdrukten. En in plaats van hem in de steek te laten – wat ik nog niet kon omdat ik daar nog te jong en daardoor te afhankelijk van hem was – verliet ik mijn lichaam en liet ik mezelf in de steek. Het heeft jaren van ontwikkeling gekost om alles terug te vinden wat van mezelf was en wat hij onder het mom van “liefde” van mij had afgepakt. Toen ik daarin al heel ver was belandde ik op 20-4-2012 op een tafel bij een “heler”. Mijn doel was om mezelf nog verder te bevrijden van de diepere sporen van de oude gevangenschap met mijn vader en om te leren nog meer voor mijn eigen geluk te gaan.
Ik was op een plek in mijn leven waar ik weer klaar was om open voor de wereld om mij heen te staan. Open, maar niet naïef. En ik had mezelf voorgenomen dat wat mijn vader mij had aangedaan niet op anderen te projecteren. Maar de drempel waar ik even over dacht te stappen voor heling was allesbehalve veilig… (Zie HeelJezelf1)
Heel jezelf, dan laat je anderen ook HEEL
6-12-2015. Zondag 06.00 uur. Terwijl de dag zich langzaam ontvouwt en het normale leven weer kan beginnen, is mijn abnormale leven al-weer begonnen. Mijn ongevraagde strijd met een medium die hier de baas over mij, mijn man en over ons leven wil spelen (en naar later bleek de onzichtbare invloed van haar “leermeester”). Een “heler” die ik in real-life maar een paar keer ontmoet heb… Maar die zich via de Touch of Matrix “behandeling” die ik op 20-4-2012 ontving op een achterbakse manier een veel te grote plek in ons leven heeft toege-eigend. Door tijdens deze “behandeling” buitenzintuiglijke verbindin-gen met mij aan te maken, waardoor ze voortaan op afstand via mij kan leven (vampirisme). Een spiritueel persoon die een eigen praktijk geopend heeft, maar zelf haar oude wonden niet (meer) onder ogen ziet en nu meent het recht te hebben om ze te mogen uitleven via
de buitenwereld. Weer een narcistische ouder die diepe sporen heeft achtergelaten. En een slachtoffer die in plaats van haar eigen verant-woordelijkheid te pakken, besluit dader te worden. In plaats van:
“Wat u niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet…” Weer een “heler” die zichzelf niet heelt… Een vreemde, die op een dag besloten heeft mijn vijand te worden, omdat zij de confrontatie met haar innerlijk niet aandurft. Wat moet jij een machteloosheid van binnen voelen, dat jij er zo keihard van wegvlucht en meent anderen mee te mogen slepen in jouw ongeheelde wonden… Wonden opge-slagen in jouw lichaam, die schreeuwen om jouw helende aandacht, maar die jij uitleeft op de wereld, door ze via jouw schaduwdeel gewetenloos op anderen over te brengen. Elke dag opnieuw…
Totdat je zelf vrij durft te ZIJN zit èn zet je gevangen
Je kan over een drempel stappen voor een cursus of heling en denken dat dat alles is waarvoor je komt en wat je ontvangt. Maar wat je energetisch verstopt achter die persoon over de drempel aantreft, dat weet je niet… En dan blijkt na jarenlange spirituele overlast dat ook de “heler” die mij op 20-4-2012 “behandelde” slechts een strooipop is in een netwerk van slavernij en dus ook een “leermeester” heeft. En daar zag ik jullie staan: jij zonder ademruimte in de houdgreep van een “leermeester” die voortaan alles voor jou bepaald. En ik besef nu dat niet jouw handen mij hebben aangeraakt en “behandeld” op 20-4-2012. Jij had jezelf inmiddels al uit handen gegeven. Jij luisterde al niet meer naar jouw eigen innerlijke stem, maar naar dat wat jou “ingegeven” werd. Jij checkte ook niets meer, omdat je vooral van het “niet weten” was. En daardoor kon jou van alles worden wijsgemaakt. Dat probeerde je bij mij ook, maar ik was alerter dan jij was toen dit op jouw pad kwam. En ik had inmiddels al geleerd om naar mijn eigen innerlijke stem te luisteren en deze te waarderen boven de buitenwereld. Nee het waren niet jouw handen die mij “behandelden”,
maar die van jouw “leermeester”. Die heeft jou verteld wat met mij te doen. En dus was de behandeling niet zuiver, maar een en al zwarte magie. Jouw “leermeester” bestuurde inmiddels jouw geest en jouw handen. Jouw handen die eindeloos lang boven mijn buik en hoofd hingen en daar van alles deden, waarvan ik niet wist wat het was. En daarin is een vreemde energetische koppeling tussen mij en een voor mij onbekende “leermeester” ontstaan.* Vanaf dat moment was mijn energieveld niet meer zuiver. En was ik nooit meer alleen. Wat ik zo gemist heb! Telkens was er iets om mij heen. In de basis was mijn energiesysteem daarna niet meer in orde. Een “leermeester” en zijn slaaf hadden mij mijn innerlijke stilte afgepakt, omdat ze mij voor altijd in hun spirituele netwerk van slavernij gevangen wilden houden. Door mij voor altijd deel van hen te willen maken. Maar ik ben ont-snapt en ik ontsnap nog elke dag opnieuw. Want niemand bezit mij.
Ik ben de baas over mijn leven. Ik ben de enige autoriteit in mijn leven. En ik geef mezelf voor geen enkele illusie uit handen. Daarvoor is mijn leven, mijn vrijheid en mijn innerlijk mij veel te kostbaar.
De slavernij bestaat nog
Waar? In de spirituele wereld. Ze geven zichzelf en hun eigen wil compleet uit handen aan een “leermeester”. Als slaaf voor het leven krijgen ze de opdracht nieuwe slaven te zoeken. Telkens weer loop
ik er tegenaan en blijft het mij verbazen: hoe kunnen “volwassen” mensen hier voor kiezen?! Sinds dit op mijn pad komt zeg ik NEE.
En ik blijf nee zeggen, hoe vaak ze me ook lastigvallen. Een mens
is geschapen met een vrije wil en zo hoort een mens ook te leven.
Ik voel het verschil tussen lijfeigene van een ander moeten zijn en daarmee dus je eigen leven en alles wat daarbij hoort op te geven.
Èn gewoon mens ZIJN met eigen wil, eigen keuzes en eigen ruimte. Geef mij maar het laatste. Je hebt dan veel eigen verantwoordelijk-heid èn veel weerstand van anderen op je pad, omdat je een eigen weg gekozen hebt. Maar het betekent ook een eigen LEVEN hebben, met alles wat daarbij hoort. De Weg die ik volg is die van mijn binnenste. Ik volg mijn eigen stem. En daar komt niemand tussen.
Vrijheid: het leven en z’n geschenken kunnen ontvangen
Als ik ’s ochtends wakker wordt wens ik dat de dag zich langzaamaan aan mij ontvouwt. En dat ik stap voor stap kan ontdekken wat deze nieuwe dag mij weer te bieden heeft… Maar dan begint een “heler” met z’n mediamieke en/of sjamanistische rituelen om ons te beïn-vloeden. Met als doel dat wij doen wat hij wil. Dat we de eeuwige gevangene van zijn (oude onvervulde) behoeften blijven. Zodat hij zijn emoties, zijn oude pijn en zijn angst voor afwijzing NIET hoeft te voelen… En zo zijn wij weer bezig ons leven te reinigen van het vuil van anderen. “Helers” notabene… Die leeft in de angst. De angst om gewoon mens te zijn en daardoor het leven niet vrij tegemoet treedt en de dag niet open durft te beginnen… Alles moet vantevoren inge-vuld en controleerbaar zijn. Elke dag opnieuw hetzelfde angstcirkeltje. Om vooral maar niet van binnen te hoeven voelen. Vasthoudend aan de waanillusie dat iedereen hun “goede” energie, sturing en “wijsheid” nodig heeft… Elke dag opnieuw op de vlucht voor zichzelf. Ik ben er moe van. Een wildvreemde die zelf de (groei)geschenken van het echte leven niet durft te ontvangen wil mij elke dag opnieuw belem-meren om het echte leven te leven. Als ik de volgende ochtend wakker wordt wens ik opnieuw dat de dag zich langzaamaan aan mij ontvouwt. En dat ik stap voor stap kan ontdekken wat deze nieuwe dag mij weer te bieden heeft… Als een blanco pallet kleurt het leven het schilderij van deze dag. Op een natuurlijke manier. Zonder sturing van buitenaf. Het leven zelf is aan het woord. En de mens volgt.
Laat het leven zich maar ontvouwen. Ik ben er klaar voor. Ik open mijn armen en ontvang: ruimte. Ruimte die ik zelf in mag vullen, zoals ik wil. Ik leef in het NU. Ja ik leef en ik kies voor: vrijheid!
Mijn wens voor meer licht in een veel te donkere wereld
Teveel donker sluimert in de mens, waar nog te weinig mensen hun eigen verantwoordelijkheid voor nemen, maar dit bij anderen neerleg-gen of zelfs anderen stuk willen maken. Zodat zij zich weer tijdelijk “beter” voelen… Meer eigen emotionele verantwoordelijkheid nemen zou deze wereld zoveel gezonder en gelukkiger maken. Mijn wens
is en blijft dat meer mensen terug gaan naar hun eigen plek, van binnen, en daar helen wat nog van donker naar licht wil gaan…
Mijn wens voor 2016: meer rust en ruimte. Dat er meer plek is voor gevoel, echtheid en respect voor elkaars eigenheid. Dat zou echte positiviteit in het leven geven. Doordat mensen meer naar binnen keren, de verantwoordelijkheid voor hun eigen donker op zich nemen, zich daardoor niet meer verstoppen achter maskers en ego-shows en eindelijk echt gaan LEVEN.
© Eva Pieters (december 2015 – mei 2016)
Heel jezelf, dan laat je anderen ook HEEL
Wat ik wil? Zichtbaar maken van ego-spiritualiteit: onder het mom van “heling” en “liefde” wordt schaamteloos misbruik van cliënten en cursisten gemaakt. Dat er meer bewustzijn is op integer en dus wer-kelijk mensgericht werken: ècht helen en respectvol met anderen om-gaan. Dat houdt in: met gezonde ruimte voor eigenheid en grenzen.
Laat wat ik meegemaakt heb door maar even de drempel van de spirituele wereld over te stappen ook een grote waarschuwingsles voor jou zijn: wat een spirituele persoon of spirituele “leermeester” ook beweerd te “weten” of te “kunnen” (doen) of “door krijgt” voor jou. Hoe mooi ook “liefdevol” verpakt. Laat je niet misleiden. Geef jezelf nooit uit handen! Houd altijd de macht en de leiding over jezelf, jouw lichaam en leven. Zegt jouw gevoel dat het niet klopt,
dan klopt het ook niet. Keer je om, loop weg en kijk nooit meer om.