In dit blog komen nog mijn nieuwste conclusies en ontwikkelingen n.a.v. Neurofeedback. Hoe vaak ik ook – na mijn intensieve verwer-king van mijn verleden – verdwaalde mensen tegenkom die hun zielewonden niet helen, maar dit willen fixen door misbruik van mijn ontwikkeling te willen maken: ik val, ik sta op en ik ga verder. En vooral: ik blijf leven. Want dat is de les van de verwerking van mijn verleden. Ik blijf leven van binnenuit. Door mijn hart te blijven voelen. Door ook nieuwe wonden weer te helen. Wat er ook gebeurd, wie ik ook ontmoet, ik schud het stof van mijn voeten en ik ga verder.
“When we stop taking risks we stop living LIFE”
[NOG NIEUW PLAATJE]
DIT BLOG IS ONDER CONSTRUCTIE. Laatste update: 18 februari 2024
6-3-2019 De ochtend voor Neurofeedback heb ik (zoals wel vaker) een intuïtieve droom: Mijn vader zit met de rug naar mij toe op het bed in de ouderkamer en met zijn gezicht richting het raam (en het water, symboliek voor waar mijn moeder hem verlaten heeft). Hij blijft daar doodstil zitten, zegt niets, beweegt niet, kijkt niet naar mij om. Zijn stilstand laat ik achter mij, ik sta bij de deur en verlaat de kamer, en verlaat het huis. Als ik voor de buitendeur sta zeg ik nog “I love you” tegen de katten (die ik eens had en die voor mij ook een gat op moesten vullen) en loop naar mijn fiets en ga op pad.
Alle emotionele ballast die van jou is geef ik terug aan jou
6-3-2019 Als ik bijna thuis ben zegt mijn intuïtie: “Hij stalkt je”. Bij nader onderzoek blijkt dat mijn ex te zijn, die ervoor blijft kiezen om het zielige slachtoffer te zijn, i.p.v. om verder te groeien. Door te leren op zichzelf te vertrouwen i.p.v. aan mij als een stuk bezit vast te klampen, uit angst verder te stromen… Lees verder